"TORTURA POP-AMERICANA", 1968
El arte como testimonio de la Historia"Un día, sendo moi novo, e logo de abri-los ollos á realidade do mundo, o artista comprendeu que non podía ser un mero esteta, con ser tanto esa posibilidade, e decidiu loitar contra a inxustiza coa arma que posuía: o seu talento plástico. O esforzo, por intenso e continuado, é case que inabarcable. Os resultados, estarrecedores. De aí que a súa obra sexa referencia obrigada na historia sociopolítica contemporánea, tanto como da concreta da pintura. El é o que o pintor decidiu ser, ademáis de artista, algo para el irrenunciable, un home do seu tempo, namorado da liberdade, inimigo acérrimo da inxustiza, paladín da dignidade humana, por riba dos credos, sistemas, relixións.Francisco Pablos. Catálogo, 1997-2000
Forma y contenido
“…Quessada responde ó retrato robot do artista que ó final do milenio segue a ser consciente da orixe das súascadeas e de tódalasmaneiras posibles de relativizalas, no país que acuñou o berro ¡Vivan as cadeas! Benvida sobre todo agora, ante a tentación rexeracionista do máis casposo retrogadismo, unha exposición que restablece a periódica necesidade de recuestiona-lo todo síndrome das cadeas”. MANUEL VÁZQUEZ MONTALBÁN, 2000 (Catálogo de la exposición en Barcelona: “Arte y compromiso”)La imagen frente al franquismo
"Los sótanos de la Gobernación", 1968
Por los derechos humanos Temas dramáticos relacionados con la pena de muerte y la tortura. Muestran la impotencia y el dolor del ser humano. Las figuras son anónimas, sufren, están solas, hundidas física y espiritualmente. En 1977 se celebran las primeras elecciones democráticas tras cuarenta años de dictadura. Comienza entonces la propaganda electoral. Quessada se implica de nuevo en la política y realiza una serie de carteles para el P.C. con un fuerte carácter simbólico. Ya en democracia continua creando una serie de murales en los que se advierte su preocupación por el ser humano. |