Unha folliña a voar.

Ilustración Irene Rinaldi.-Gonzalo López Abente-
Pasóu por min una folla,
una folliña a voar,
fuxida dun catiñeiro
nos brazos do seu galán.
O amador era un erráneo
vestiño do endaval,
maino e doce, que traguía
nos seis beizos un cantar:
-Deixate levar, folliña,
que con nosco o amor vai,
polos vieiros de ensoñó
que o sol pinta n amañan-
A namorada sospira
nos brazos do seu galán
i ele adormece amodiño
repetindo o seu cantar.
Folla fuixa, ten conta
non durna, para teu mal,
e baixo o peso da calma
desfaleza o vendaval.